تاثیرآموزش تاب آوری بر سلامت روان، خوش بینی و رضایت از زندگی زنان سرپرست خانوار

هدف این پژوهش بررسی تاثیرآموزش تابآوری بر سلامت روان، خوشبینی و رضایت از زندگی زنان سرپرست خانوار شهر سبزوار بود. این پژوهش نیمه تجربی و با استفاده از روش پیش­آزمون - پس­آزمون با گروه کنترل بود. تعداد 42 نفر از زنان مذکور که داوطلب شرکت در برنامه آموزشی(10 جلسه 90 دقیقه­ای طی 10 هفته) بودند به روش نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل(هر گروه 21 نفر) قرار گرفتند. داده­های مورد نیاز پژوهش با استفاده از پرسشنامه جمعیت­شناسی، پرسشنامه سلامت عمومی گلدبرگ (28- ghq)، مقیاس خوش­بینی شی­یر و کارور(lot-r) و مقیاس رضایت از زندگی داینر و همکاران(swls) جمع آوری گردید. نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که آموزش تاب ­آوری بر افزایش سلامت روان، خوش­ بینی و رضایت از زندگی زنان سرپرست خانوار موثر بوده است. بنابراین، می­ توان از آموزش مهارت تاب­ آوری به عنوان روشی کارآمد برای افزایش سلامت روان، خوش­ بینی و رضایت از زندگی  زنان سرپرست خانوار استفاده کرد.د.